Hatice Kübra Tığlı Şiirleri - Şair Hatic ...

0

TAKİPÇİ

Hatice Kübra Tığlı

Dünya nereye gidiyor Allah’ım
İnsanlar niye böyle
Niye akıyor masum kanlar
Niye ölüyor insanlar
Çocuklar aç, bebekler aç
Niye susuz topraklar

Devamını Oku
Hatice Kübra Tığlı

Gurbet ellerde yapayalnızım,
Ne anam var, ne babam,
Ne gardaş var, ne bacı,
Ne de söyleşecek bir kimse.
Bütün yüzler yabancı.
Hastalansan yok kapını açan,

Devamını Oku
Hatice Kübra Tığlı

Hayat devam ediyor,
Acısı, tatlısıyla
Hayat devam ediyor
Ölümü, doğumuyla

Her biten güne inat

Devamını Oku
Hatice Kübra Tığlı

Bir bahar akşamı
Her taraf sessiz
Ilık bir rüzgâr esiyor
Yanağımızı okşarcasına
Yapraklar kıpırdıyor ağaçlarda
Hafiften bir ıslık sesi uzaklarda

Devamını Oku
Hatice Kübra Tığlı

Çok konuşsam “sus” dersin.
Konuşmasam “dilsiz” dersin.
Ne yapacağımı bilemedim,
Artık karar ver hocam!

Soru sorsam “sonra” dersin.

Devamını Oku
Hatice Kübra Tığlı

İnsanlar yoksul, çocuklar aç.
İnanın bir lokma ekmeğe muhtaç.
Yalvarırcasına bakıyor bize,
Kocaman açılmış simsiyah gözleriyle.
Farkında mıyız bu sessiz çığlığın?
Farkında mıyız inleyen dudakların?

Devamını Oku