Hatalet sizlik Şiiri - Mehmet Halil

‘’Sınav için yaratılmış’’ kullarız ya
Buğdayı ezen değirmenin taşı gibi ağırlığıyla
Ve aynı ağırlığın rengini de ardına takınca
Beşinci bir duvar gibiydi hakim
Mahkeme salonunun ortasında
Buruşuk, asılı suratıyla…
Karşısında çekliliyoruz sınava.

Hareketleriyle sözleri kol kola girmişler de
Köpek sadakati gösteriyorlar sahibine
Başkasının ipte sallanması
Onlar için bulunmaz bir eğlence
Provası yapılmış bir oyunun kahramanı gibi
Bu oyunun yönetmeni olarak atanmışlar göreve…

Güvercin rolü verilince şahine
Mısır çarşısında yakınlarında güvercin bulunmaz sanmayın
Sürü iradesiyle yönetime gelenler de inanmıyorlar ki sürüye
Başvurmak zorunda kalmışlar böyle bir tedbire
Kol kola girmiş, hakimle makamın vicdan (sız) lılığı
İlerliyor demokrasi kırmızı ışıkta bile…
Barış görevi verilerek şahine.

‘Küstah’, terbiyesiz adamlar da çıkar bazen ortaya
Karıncanın denizden su içmeye yanaşması gibi
Konuşmak isterler kelimelere doya doya
Fatih’in topları zannedip kendilerini
Söz geçirebileceklerini sanıyorlar o beşinci duvara
Yalayabilsindiye, bir öncekinin tükürdüklerini
Dili uzun birileri bulunuyor sıkıştıklarında
Hala ders almıyor o ‘küstahlar’ da
Bu gücün karşısında…

Gizlilik tabusuyla vurulduk, vuruluyoruz
Silahlar örtülü ödeneklerden çevriliyor bize
Devrimi, tabuları yıkmak biliyorduk, hala öyle biliyoruz
Bile bile gizlilik tabusunu meşrulaştırdık yine…
Yeni bir boyunduruk kazandırıp ‘’ çözüm’’e
‘’Haydi! ’’ dedik, ‘’Çık mevzilerden ileriye! ’’

‘’İleri demokrasi’’nin ileri bürokrasisine
Ayak uydurup hizla ilerliyoruz gece de
Bir günde iki yumurta veren tavuklar gibiyiz
Yapay ışıklarla ömür katıyoruz ömrümüze
Kalabalığın dönülmez akışına kaptırdık kendimizi
İnanarak veya inanmayarak gidiyoruz ‘’çözüm’’e.
Yine ‘’Tanrı korusun! ’’ bizi
Kendimizden fayda yok kendimize.