Hata Neredeydi Şiiri - Mustafa Karaahmet ...

Mutsuzluklarımı topladım bir araya
Sevda suyu ile harmanladım
Bir tutam sevgi koydum içine
Kapattım mayalansın diye…
Karışımı eksik kalmış olmalı
Tutmadı mayası
Yine mutsuzluk çıktı payıma
Oysa dört elle sarılmıştım hayata
Bıktım yalancı sevdalardan…
Hata neredeydi acaba?

Yarım kalan hayallerim mi?
Kaybolan umutlarım mı?
Toparlamak istesem de hepsini bir araya…
Nafile… Toparlayamadım!
Bıktım yalan tacirlerinden…
Hata neredeydi acaba?

Dışarıda fırtınalar kopuyor,
Kar, boran, tipi…
Yüreğime kürtün vurmuş…
İçimde yanan kor ateşi,
O bile söndüremez, yanar için, için…
Söndüremedim…
Bıktım yalancı aşk ateşlerinden…
Hata neredeydi acaba?

Sokaklarda kaldım…
Kaldırımları yatak,
Burnu delik ayakkabılarımı yastık…
Eski gazeteleri yorgan yaptım,
Sensizlik kadar üşütmedi beni…
Sağanak yağmurlar gördüm
İliklerime kadar ıslandım
Ama… O bile ıslatamadı beni,
Senin kadar…
Bıktım yalan barınaklardan…
Hata neredeydi acaba?

Mevsim hazan mevsimi…
Aylardan hüzün!
Acı bir iz kalır yürekte her zaman,
Çizik çizik ve buruk!
Her yürek taşıyamaz sevmeleri,
Erkek değil mi?
Sol yanı toplu konut gibi,
Alışkındır!
Erkekler ağlamaz derler…
Kim demiş erkekler ağlamaz diye?
Erkek ağlarsa zapt etmek zor olur...
Depremlere, fırtınalara, hortumlara eş olur!
Düşerse yürek üzerine gözyaşları, kan seli olur,
Engelleyemezsen
Bıktım yalancı baharlardan…
Hata neredeydi acaba?