Hasta Oldum... Şiiri - Neyzen Muharrem ...

Hasta düştüm,
tutmadı dizlerim.
Çarpıntım arttı,
sıklaştı nefesim.

Fena yatasım var,
kalkmamacasına...

Aç karnım,
ama mecâlim yok ki
hazırlayayım.

Hadi hazırladım,
kim yiyecek?

Ona bile yok hâlim...

Belimde tutulmuş,
omuzlarımda,
çamur gibi ağzım...

Biraz uzansam şöyle,
sırt üstü,
ayaklarımıda
kaldırsam hafif.

Sızmışım...

Akşam okunuyordu
yattığımda,
bir kalktım ki,
saat bir olmuş.

Gece yarısı...
Pek sessiz her yer.

Her zaman dinlediğim,
radyo kanalını açtım hemen.
Dünden tarhana yapmıştım.
Artmış bir tabak kadar,
ısıtıverdim.

İçemedim...

İçim yanıyor!

Su...
İyi fikir.

Yok,
yok yok,
suda devâ değil
yangınıma.

Bilirim kendimi aslında,
dayanamam ki yalnızlığa,
hasta olurum hemen...

Anladım,
ben yine,
insan özlemişim.

Yani seni,
güzel annem...

01.35 - 5 Aralık 2009
Başakşehir - İstanbul