Hasrettik Şiiri - Sami Güzel

Bir kır evinin bahçesinde rastladım sana,
Arkada kalmış, tek başına ağlıyordun,
Başını kaldırdım, gözlerine baktım,
Hasretin burukluğu vardı gözlerinde,
Bir damla gözyaşı damladı gül gözlerinden,
Yere düştü, toprağa özlemin acısını anlattı...
Her bakışın ağlamaklıydı,
Sevginin acısı kalbinde iz bırakmış,
Gözyaşlarında hasretin adını yazıyordu...
Kurumuş, bitmiştin sevdiğine kavuşamamaktan,
Tüm güzelliğin solmuş, sanki yaşamdan çekiliyordun,
Tekrar kaldırdım başını, gözlerinin derinliklerine baktım,
Gözlerinde gözlerimi gördüm bir an,
Aynı duyguları paylaşıyor,
Aynı acıları çekiyorduk, hasret ve ayrılık,
Ben yüreği yanan bir sevgili, sen solmuş bir çiçektin,
Sen yağmura, ben sevdiğime hasrettim...