seni beklerken anladım zamanın geçmediğini
meğer ne amansız hastalıkmış beklemek
akşamları hüzünle noktalarken
her gecenin sabahı umudum oldu
seninle nefes almak
her kalbin atışında seni duymak
ne bitimsiz mutluluk
sen vuslatın
ben hasretin doruğuna ulaştım
vuslatın hasreti bitirdiğini bilirmisin sen
sen sevgiyi
elele tutuşmak sanıyorsun
oysa ben
yudum yudum içiyorum.
sen tükendi sanırken
ben zindanlarda yaşatıyorum
göz yaşımla suluyor
hasretinle büyütüyorum
uzaklarda ellerin olduğunu düşünüyordun
oysa bana okadar yakındınki
ruhum terk etmeden beni
ben terk etmiyecegim seni
sanada öğreteceğim susarken konuşmayı
gülerken ağlamayı
boş sandığın sayfalar gizemimi anlatacak
hasretim olacaksın hiç bitmeyen
daldığın düşüncelerin olacak güzergahın
sende kopamayacaksın benden
seni de ruhun terk etmeden
çıkmayacağım içinden
Kayıt Tarihi : 3.2.2008 23:37:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!