HASRETİN ADRESİ BOĞAZ HAVASI
.
Yolcusuzluğa mahkûm bir iskeleden bindiğin., mesela Kanlıca’dan Emirgan’a Boğazı enlemesine kesen., kimsesiz bir vapurun üst güvertesinde tam da demli çayını yudumlayıp taze kokulu- bol susamlı simidi önce yanağından öpüp sonra ısırmanın hayalini kurarken...,
. ,
Birden çığlık çığlığa bir martı mangasının., saldırısına tutulursun
kanat seslerinden kelepçeler vurulur yüreğine…
Boğaz havasıdır bu., fal taşlarını saklar da ‘ne ise niyetin’ demez
kısmetini Karadeniz rüzgarı gibi., çarpar yüzüne…
Ve hayallerinin boynu bükük., suyu çekilmiş sessiz dalgaları vurur
yanıp-yıkılmış yalıların yetim kayıkhanelerine…
. . . ,
Yoğun alkol bulutu gözyaşı yağmuruna dönmeden önce...,
başın ellerinin arasında., dudaklarında hasret makamında bir şarkı
“şimdi uzaklardasın., gönül hicranla doldu” …
.
.
Cevat Çeştepe
Aralık-2025
Kayıt Tarihi : 4.12.2025 12:40:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!