bir adam,
birecik köprüsünde
yürür fırat üstünde..
yolcu besbelli,bavulu elinde...
omuzları çökmüş hüzünden
otobüsün saati geçmiş
muavin bağırır;
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
belki yüreği sıla hasretine dayanamayıp dönmüştür yuvaya...
çok güzeldi..
tebrikler...
dostlukla :)
Hür...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta