Hasrete bırak Şiiri - Mikdat Bal

Tattığın elemi, bunca acıyla
Yaktığın her şeyi hasrete bırak
Tuttuğun kalemin ince uçuyla
Aktığın her şeyi hasrete bırak

Bir yüze, bir göze, kirpiğe kaşa
Bir çiçek, bir böcek, uçan bir kuşa
Kafayı, bakarken kayaya taşa
Taktığın her şeyi hasrete bırak

Konuşurken bile ağlayan gibi
Biri sanki seni bağlayan gibi
Bendinden taşarak çağlayan gibi
Yıktığın her şeyi hasrete bırak

Öldürür bu hasret, vuslatı dile
Bitmez bu gam keder, bitmez bu çile
Çevreden, etraftan canından bile
Bıktığın her şeyi hasrete bırak