Agır agır ilerliyordu,
Attıgı her adımda zihninde onca sene bırıkmıs olan düşüncelerini ezercesine,
Oyle sert acımaz ve bir okadar da acı dolu....
Ezilenlere bakmıyordu bile,tekrar hatırlamaktan korkuyordu,
Unutmak ıstedıklerını tekar yerleşeceginden korkuyordu....
Gücsüzdü,ama bir o kadr da kararlıydı.
Dagtıvermiş saçlarını rüzgara inat
Deli kız sen kimsin?
Rüzgarın kuvvetini bilir misin?
Bilirmisin ki dagıtı vermissin saçlarını
Cokta guzel saçların
Kahverengi,
Yutkundum!
Teker teker gözyaşlarımı
İçten içe bir uğultu!
Sessizlik hakim bedenimde
Yüreğime dogru bir heyelan
Inceden ınceye etrafına sessızce bakınıyordu,
Kımseye karıstığı yoktu,
Kendı halınde...
Suskun....
Kırık...
Ve bır okadarda uzgun bakıyordu...
Gitme vaktin gelmedi mi senin...
Tren kalkıyor...Sirenler ötüyor...
Seni bekliyorlar gönül yarası...
Toplanmışlar..
Ama ne gariptir ki arkandan ağlıyorlar...
Neden ağlıyorsunuz diye sordu...
İki damla gözyaşı düştü...
Bırakıp gittigin yere...
Bir umutla yeşeri verdi..
Belki dönersin diye...
Büyüdüü..Büyüdü...
Gönlü Kapalı Yar,
Sana sesleniyorum sana
Vur yüreğime tekrar tekrar
Belki o zaman uslanır
Belkio zaman senden vazgeçer
Belki o zaman senden nefretle,kinle bahseder
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!