Hasret kolay değil,
Hele alışılası hiç değil kadınım,
Yar başka,
Ana,oğul,kız başka.
Asılası hasret!
Kurşunlanası hasret!
Bıraksın yakasını yolların,
Her saniyesi
Göğüs kafesime değen
Kurşuna bedel,
Her saati bir ömre namussuzun!
Hasret kolay değil,
Hele alışılası hiç değil kadınım.
Ne zaman yaşamışsam ayrılığı
Öncekinden bin kat fazla
Duymuşum acısını.
Burkulmuş içim,yaşarmış gözlerim.
Ne zaman hançeri dayanmışsa yüreğime
Ve ne zaman
Ayrılık korkusu sarmışsa benliğimi
İliklerim erimiştir zemheriye.
Hasret zor,
Hasret ölümle eş,
Alışılası da hiç değil kadınım!
Hasretin yuvamızdan çaldığı
yüz on yedi günün
yüz on dördünü
gün ortası
çarmıha gerip
kurşuna dizdim kadınım.
Üç günü
sevdalı kadınım,
oğlum
bir de kızımın
göz yaşlarından zincirlerle
asacağım tugaydaki ağaçlara.
Sonra koşacağım kilometreleri
bir nefes sigarada
yuvamın sıcaklığına.
Hasret gurbette çok borçlandı bana.
ve bir tek şeyle ödedi
seni
nasıl ölesiye sevdiğimi öğretti.
Kayıt Tarihi : 18.2.2010 16:54:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!