Hasret Kokuyor Şiiri - Hasan Kocamanoğlu

Bilirim, bütün şu mısralarımda
Yine satır satır hasret kokuyor
Gurbet beni, vuslat hasreti seni
Bizi birlikte ve aynı anda
Yine hep hasret yakıyor
…
Bilirim, yine sıla gözümde tütüyor
Senin de sözlerin beni ürkütüyor
Benim de sözlerim adım adım
Yine hep hasret kokuyor
…
Nerede ve ne zaman,
Azıcık bir hayale dalsam
Uzanıp da yatağa yatsam
Biraz da seni aklıma taksam
Yine düşüncelerim hasret kokuyor
…
Şu satırları sana yazarken
Gözümden yaşlar dökerken
Gurbetle vuslatımın arasında
Savaşla kıyasıya yaşarken
Yine pür melalim hasret kokuyor
…
Var ya şu gurbet ellere bakınca
Hele bir de güneş batınca
Herkes evlerine çekilip de yatınca
Yine her halim, her anım
Hasret içre hasret kokuyor
…
Bursa–300310