Hasret-i Canân (sevgili Hasreti)

Gazel
(Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilâtün Fâ'ilün)

1
Visâlin hasreti cânânı benden eyledi cüdâ,
Dil-i bî-çârede dâim feryâd u âh u vaveylâ.
2
Gözümden hûn akar her dem, firâkın zehriyle yandım,
Gönül bir bülbül-i nâlân, gülümden kaldı yâ Rab yâ.
3
Ne meclis var ki gamzenden bahs açıp olmaya mestân,
Ne bir râh var ki yârimden haber gele sabahtan tâ.
4
Hayâlinle geçer ömrüm, sanırsın her gece yansam,
Bu aşkın nârı yakmazsa cismimi, eylerem ihyâ.
5
Tükendi tâkatim billâh, yetiş imdâdıma cânım,
Elinde şerbet-i vuslat, bu derde eyle bir devâ.
6
Bana yârân demişlerdi, vefâlı dostu bulmaktır,
Meğer ayrılık imiş aşkın sâdece sırrı ve mâ'nâ.
7
Aşık TURHAL der ki yâri görmeden tâ cân teslim,
Gözümde tûl-i şebler var, nihâyet görmezem asla.