Hasret akşamları Şiiri - Dağlar Özügüç

Şu an olduğum kişiyi tamamiyle sana borçluyum
kontrol edemeyeceğim şeyler için boşuna
Kendimi kahredip iç çekip üzülmüşüm
Bazı anlar var ki insana hiçbir şey söyletmez
Yada söyleyecek bir tek söz bırakmaz
Sükut günün hüznünü istese de saklayamaz
Kimsenin ateşine odun atmaya gerek kalmaz
Kendi yalnızlığına sahip çıkmak sana yeter
Giden gider ancak ona ait izler kalır
Çok seversin ama mücadele etmeyenler
Sadece uzaktan izler kalır
Hayatın özü gözdedir derler
Onu göremezsen bile hissedebilirsin
Duygularının melodisini yaşatabilirsin
Hasret akşamlarında acı yüklü yüreğin
Gören gözün olur ağıt yakıp ağlayabilirsin
Denizden hoyratça çıkarılan oltadaki balığın
Gözlerindeki hüsran sevenin kaderi olur