Hasret Şiiri - Soner Kaya

Göz pınarlarından süzülürken yaşlar
Görsem aşk yetimini bir kıyıda gönlü yalın
Ucube hüzünle bezenir ruhum
Aklı kaybeder, aciz kalır muvazenem idrakten.

Men etmek isterim kendimi.
O an ekmekten su'dan ve aş'tan.
Bilirim bilmesine itaatten uzak, halden ıraktayım.
Nefsim ne bir abid nede kemale ermiş arif şimdi.

Korkar oldum bir aşk yetiminin, sevgi öksüzünün başını okşamaktan
Yardım arzusundan geçeli çok oldu
Yolda karşılaşmaktan dahi eğilir de kaçar gözüm.
Şefkat eli, merhamet sahibi kalp uzak gün boyu.

Hasretinle ateşler içerisinde alev alev yanarken özlem.
Akli delili kim arar? Gururlu, kibirli sılada.
Yalan yanlış yapılan bir imanın son kertesi ölümde
Haklı olmak, mücadele etmek, gayret sunmak neye yarar.