Hasret Şiiri - Havva Keskin

Karanlığa davet gün batımları
Yok bu aşkın bilirim yarınları
Yüreğimin bitmeyen şu sancıları
Geceler çok uzun hasret tütüyor.

Akşam olur yine ezan okunur
Tüter hasretin ta burnuma vurur
Böyle bir sevdada aranmaz gurur
Geceler çok uzun hasret tütüyor.

Hasretin unutturdu bana uykuyu
Ayıramaz oldum eğri,doğruyu
Hasretin öğretti bana yokluğu
Geceler çok uzun hasret tütüyor.

Yastığın oldu benim yoldaşım
Kupkuru duvarlar şimdi dertdaşım
Göz yaşlarım dinmez doğrulmaz başım
Geceler çok uzun hasret tütüyor

Gözlerimi açsam hayalgörüyor
Kapatmaya kalksam kabus sürüyor
Yaşamakbu ise beni yoruyor
Geceler çok uzun hasret tütüyor.

Bitmez bu geceler sürüp gidecek
Hasretin bitmez bu ömür bitecek
Dermisin ki birgün kader gülecek
Geceler çok uzun hasret tütüyor.