Hasret Şiiri - Halil Vural

Ferman çıkardım sevdalarıma
Bir süre sevmeyi ve sevilmeyi
İnsanların yüzüne insan gibi bakmayı
Tabiatla ve doğayla kardeşlik kurmayı
Eğlenmeyi
Yasak ettim gönlüme.

Yeşili ne denli sevdiğimiş bilirsin
Kendimi bengay kaplanı sanırdım bir zamanlar
Medeni sevdalar yaşardık seninle
Tuz basmış gibiyim şu an
Yaramın en derin yerlerine.

Fakat değişen bir şey varki
Özgürlüğüme daha düşkünüm artık
Sen dolu hayallerle kaplar oldum ruhumu
Yeni hülyalara gebe iken ümitlerim
Yine gurbetteydim ela gözlüm
Ve ranzamda çifte bekleyiş..
Yarında akşam olurmuydu?
Bir gün daha eksilirmiydi şafaktan
Mehtaba kaç gün vardı

Çok bilimsel olmasada
Gün sayıyordum parmaklarımla
Gün sayıyordum ela gözlüm
Sana ve kızımıza kavuşmak için..