Hasret! Şiiri - Mehmet Girişit

Kaç zaman oldu saymadım, sen gideli,
Kaç mevsim değişti, dönmedin hale geri,
Ne zaman sevindireceksin, yaralı yüreğimi
Sen gurbet, bense gurbete hasret.

Yapa yalnız kalmışım koca şehirde
Halimden anlayacak yok hiç kimse
Dinleyen yok ne kadar söylensem de
Sesim kulağına, ben sana hasret.

Uçsuz bucaksız susuz çöllerde
Aşkınla yanan şu kalbimi dinle
Kavuşmak mümkün olmasa bile
Mecnun Leyla ya, ben sana hasret.

Yüce dağ başında, karlar altında
Eserken gençlik rüzgarları başımda
Kardelenler donarken, ben yandım aşkınla
Dağlar güneşe, ben sana hasret.

Bir bağlama elimde her gece
Seni çalıp söylerim hece hece
Kopar telleri adın dilime değince
Saz mızraba, ben sana hasret.

Mehmet’im dinmez gözümde yaş
Sen gittin gideli oldum ayyaş
Gel de dindir acılarımı yavaş yavaş
Acılarım sen, ben sana hasret.

19.11.2007/ Gölbaşı
Mehmet GİRİŞİT