Hasret Şiiri - İlyas Vurucu

Uzanıverdi deniz boylu boyunca,
Arzularım hırçın dalgalarda gizli.
Vurdular sensizlik kıyılarına.
Siyaha boyuyor martılar yine,
Sitemlerle dolu bir akşamı delicesine.
Yoksul bir Afrika’dayım sevgili,
Unuttuğun bu diyarlarda.
Çok uzaklardan gemiler geçiyor.
Yüreğime acı bir sızı giriyor.
Ağzımda keskin bir suskunlukla,
Gözlerim gizli bir yalnızlığı saklıyor.

Uzanıverdi gece boylu boyunca,
Işıkları söndü bir bir, bütün evlerin.
Gündüz geceliğini giymeye hazırlanıyor.
Ölüm sessizliğinde bir gece başlıyor.
Yalnızlığım, aç bir köpek yine kapımda.
Sen şimdi düşlerine yolcusundur,
Bu ecel saatlerinde, her şeyden habersiz.
Ben yeni düşüyorum oysa, gecenin kollarına.
Bir bilsen bu şehrin,
Sensiz ne kadar zalim olduğunu,
Kapanmazdı gözlerin geceye inat sabaha kadar.

Uzanıverdi ayrılık boylu boyunca,
Bıraktın beni sahipsiz bir hasretle başbaşa.
Yorgun gözlerimde ki acı sensin.
Bu aşk bizden daha neler çekecek sevgilim?
Sensizim ıssız gecelerde,
Hüznüm teker teker hecelerde.
Sevdam, içimde ağlayan bir çocuk.
Sanki oyuncağını geri istiyor.

Uzanıverdi aşkımız seni düşündükçe,
Gece gündüzle son tangosunu yapıyor.
Güzelliğin bulaşıyor bana.
Birazda alınganlığın.
Yokluğun, arayıp buluyor beni neredeysem.
Ufak bir gülüşün, bir dudak büküşün,
Olsaydı şimdi.
Açmazdım gözlerimi,
Gecenin bu kör saatinde deliler gibi.