Hasret Şiiri - Şair Dolunay

Hasret

Sensizliği saklıyorum
Mehtabın gölgesinde
Yüreğime hasretin yağıyor
Gözlerin geliyor gözlerime
Sıcaklığını hissediyorum düşlerinin
Kararıyor aydınlığım
Uçuyorum umutlar dehlizine
Mantığım kabul etmiyor yalnızlığı
Maceraya atılmış bir gemi gibi yüreğim

Işıkları sönmüş loş odaların
Kapım çalınmaz olmuş
Yukarıdan esen rüzgar
Parçalıyor duygularımı
İki vadi arasında kalmışım
Bir adres var elimde
Şafak mahallesi aydınlık sokak

Sigaramda
Gecenin hasreti duman duman
Çekiyorum ta içime hasretini
Ayrı kalmış yavru kuzular gibi
Anasına hasret
Kanayan merhem değmemiş bir yara
Sarılmayı bekleyen kabuklaşmış bir yara
Hasretin...
DOLUNAY