Ne hasretler çekti beni
Uzun soluklar içinde nefessiz kaldım
Ne yaralar bıraktı ahı içimi
Uzun soluklar içinde nefessiz kaldım
Kokuna hasret kaldım her saniye
Gidişin beni özlem dolu anıya gömdü
Çıkamıyorum da şimdi çıkmakta istemiyorum anne
Şimdi içim buruk yalnızlık sinmiş gönlümü
Hayatıma koyduğum herkes gidiyor
Teker teker yalnız bırakıyor beni
Hep kuyuya düşmüşüm gibi hissettiriyor
Yüreğim darma dağın şimdi tıpkı boncuk gibi
Alışamıyorum da yalnızlık çemberine
Tıkanıyorum bir süre sonra sensizliğimden
Diyemiyorum da geri dön diye çaresizce
Gecelerdir gözümü bile kırpmıyorum geleceksin diye sensizliğimden
Yaram kabuk bağladı ayak mantarı misali
Yalnızlığa gömüldüm oyuncak bebek misali
Kokuna hasret kaldım yalnızlık çemberine sıkışmış gibi
Elveda yalnızlığıma dert ortağı olan hayatım elveda
EngelsizRuhum_
Engelsiz RuhumKayıt Tarihi : 13.7.2025 21:32:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!