Hasret Şiiri - Fatma Adıgüzel

Bu hasret öyle ağır öyle zor ki
Mahpusta sanıyorum kendimi
Zaman geçmek bilmiyor canım
Sensiz her an ızdırap dolu
Bitmiyor çilem gül yüzlü yar
Kızma bana seni seviyorum diye
Bir zamanlar sen de beni severdin
Hayatımda olsan yeter derdin
Ben hiç sitem ettim mi sevilmekten
Ben senin beni sevişini sevdim
Aşkının muazzamlığına aşık oldum
Ben yalnız sana aşık oldum
Sevmeyi senden öğrendim
Piştim, tamam oldum
Peki şimdi reva mı bu gidiş
Ne oldu büyük aşkımıza
Bitti mi unutulduk mu?
Karşılıksız seven bir garip mi oldum ben şimdi?

Kötü bir düş gördüm,ondandır içimde yanan ateş
Ondandır kaygılı halim
Yolumuza kayalar koydular
Üstüne basıp da geçemedim
Gücüm yetmedi,kavuşamadım sana

Vuslat …karanlığın içinde yanan bir meşale gibi
Gel sevgilim,duy çağrımı
Bu karanlıktan kurtar,
Gün ışığına çıkar beni
Bu hasretlik eritti,bitirdi
Ölüp gideceğim sevginden yoksun
Medet yar!