Bir babam vardı,
Nurlu yüzüyle,
Nasırlı elleriyle,
Çalışıp didinip beni büyüten.
Bir babam vardı,
Burcu burcu kokan bir güldür.
Bir nefes ciğerimde memleketim
Işıl ışıl incili bir dizidir
Gözlerimde ferdir memleketim
Kırmızı bir toprak bağrıma bastığım
Bak, haber getirdim sana köyünden
Ölenden kalandan kızdan gelinden
Bir de mektup verdiler hasret dolu
Dizelediler manisinden ağıtından türküden
Bak, çiçek getirdim sana köyünden
Üzülünce seni yere vururum
Ben sevinince sen havalardasın
Kederimi alır mutluluğumu paylaşırsın
Bir sen beni dinlersin
Bir de ben seni anlarım
Benim sevgili külahım
Uzak tut gözlerini,
Değmesin yüreğime.
Sevmek istedim seni,
Ateş düşmedi gönlüme.
Ellerini verme elime,
Bir neşeli ve güneşin güldüğü gün
Ben ıstıraptan uzak ben umutlu
Ve ben benimle öylesine mutlu
Sen gece gibi yüreğime çöktün
Kalbimi akla kara arasında bir yere gömdün
Agora dedikleri loş bir meyhane.
Nicesi gelir nicesi geçer hepsi bir bilmece.
Kimi üzgün kimi kahkahasındadır gönlünce,
Kimisi de dertleşir kadehi ile.
Biri dertlerini sıralarken dizi dizi,
Bir Nisan yağmuru yağınca ince ince,
Bir uyanış başlar tüm alemde.
Yeniden başlar hayat her yerde.
Dalda, yaprakta, çiçekte.
Güneşi bir başka doğar Nisan ayının.
Sahili dolaştım bu akşam üstü.
Issızlığın ortasında buldum kendimi.
Dinleyenler yoktu artık,
Martıların sesini.
Ne simitçi çığırtkan vardı ortada,
Ne de yapışanlar paçana.
Yok artık, o ihtişamlı yeşilliğim,
Gönlüm şimdi sarı bir bahar.
Ayazların soğukluğunda ellerim,
Dizelerimde hüzzamlı şarkılar.
Çözüldü, genzimdeki hıçkırık,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!