Bak ağaçlar kucak açmış kuşlara
Aşkı gören kuşlar konmuş dallara
Bak gökyüzündeki bulutlara
Yağmur olup yağmışlar ağaçlara
Ağaçlar kalem olmuş şairlere, yazarlara
Sonra ateş olmuş sahil kenarında
Aşk bu bazen üşütür
Bazen ısıtır gülüm
İçin İçine sığmaz da
Buhar olur uçarsın gökyüzüne
Sınırları aşarda taşarsın
Gökyüzü yetmez evren olursun
Günlerden pazartesi
Vakitse çok erken
Yollarda insanlar
Yalınayak çocuklar
İşte yine karşımdasın
Mehmedim, Mehmetciğim
Üstünde taşıdığın elbise
Rengi gibi topraktır
Senin varacağın yer
Olsa olsa peygamberlerin yanıdır
Senin makamın ulaşacağın
Kendini bilmeyen dünya nedir bilir mi?
Sevgiyle bakmayan muhabbeti görebilir mi?
Acıya katlanmayan aşkı tadabilir mi ?
Aşkı tadan ona doyabilir mi ?
Aşka doymayan onsuz kalabilir mi ?
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!