umutsuz vakasın aç denizlerde.
sığınmak istersin limanın nerde.
ruhunu kaybetmişsin kör dehlizlerde
sabır sukut tevekkül. imanın nerde...
yaşıyorsun işte sende şaşarsın
Avuçlarımda hala parmak izlerin,
yıkamıyorum geçer diye,
Misstin, güldün sen...
Aklımdan çıkmıyor, mavi gözlerin ,
Okyanustun, deniz, derya, göldün sen...
Harab olmuş gönül ötmez bülbüller
Derdi derya olmuş kul neye yarar
Ayrı gayrı düşmüş seven gönüller
Deste deste olsa gül neye yarar
Yazık ki gidenler olurken şadan
Son günlerinde de ne tafta ne naz.
Yüzüne bakacak yüz mü bıraktın.
Bir tebessüm edip gülsene biraz.
İki çift edecek söz mü bıraktın.
Elalemin laflarına kanarak
Bozoklar diyarında ,doğmuş asil bir güneş,
Bozkırın güçlü sesi, olmuş seda tüfekçi.
İcrada benzerin yok,tezenene yok bir eş.
Sazla ,sözle tavırla ,dolmuş eda tüfekçi.
Tüm kapılar kapanmışken.aciz kullar olan bize
Avuç actık ey Yarabbi yalvarırız eyle kabul
Kimse inanmıyor artık söylenen cümleye söze
Senin rızana muhtacız rahmetinle eyle makbul
Bqkma yüzler karasina bakmq yürek yarasına
Kırdım şair kalemi,bu sevdadan yok umut.
"Seviyorum",Aşıkım" kaldılar dilde, lafta
Taştan yüregine bak,al sol yanında avut.
Bilmem ne kadar sürer,avuntun; kaç yıl ,hafta.
İsmin dilimde cüzdü,şimdiyse nokta nokta.
Amine bir başka halde,Amine’nin yüzü nurdu.
Dünyaya rahmet bereket huzurlar geldi bu gece.
Bu geliş aleme rahmet,geliş cihana onurdu.
Rahman ve rahim olandan, buyurlar geldi bu gece.
Söndürse de zorluk,gözün ferini.
Hak yolda vermeli,canı serini.
Çalmadan çırpmadan,alın terini
Helali Bilal'e, öğretmen gerek
Asıl kanla sulanan,bu kutsal yurdu.
Oku"emri üzere,ilim irfan ışığı.
Her yerde tek sen varsın, eğitimin aşığı.
Sen doğarsın ,gönüle,sen kapatırsın çağı
Senin sayende gördü gözlerim öğretmenim
"Okut öğret nihayet,yurda yarar insan et."
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!