Hasan Telli Şiirleri - Şair Hasan Telli

Susmak güzel, duymaya yakınsın
Şimdi susmuşluğumdan seyreyle kendini
Sen tepeden tırnağa ayrılıksın

Biraz daha düşsem
Sanki tam yerime geleceğim.
Ah, biraz daha sevilmesem
Çok da iyi olacak, kendime geleceğim.
Hani, daha vuran yok mu?
Bağırmalıyım sokaklarda

Zamanın elleri olduğunu düşün
O eller boğazına sarılmış, düşün
Seni üryan bir geceye soyduğunu düşün
Babanın ellerinde çiçekler olsun
Annen babanın aynası olsun
Sen doğmuşsun

Silinmez bu iyilik ölümle bile
Katilime dokunmayın!
Özgürce dolaşsın sokaklarda
Bir adım atsın ormana
Bir gülü koklasın, tohumlar
Sürsün tenine, doğsun yalnızlığına.

Toprağıma aşktan bahset üşüyorum
Yağmur yağıyor
Çamur insan misali bulaşıyor adımlara
Kızma bana
Çocukça yazılan bir şiiri kirletiyorum
Hemen şimdi her ten gibi

nasıl da içindesiniz hayatın, nasıl da
güzel kıyafetleriniz; uygunsunuz oralı ütopyalara.
beni sormayın, yormayın, öyle kalın
bulaşmayın hiçliğime.
iyiyim ben de, bir gün ölecekmişim
doğarken duydum.

İyi geceler
Hiç anlamaz insan
sevişmek için
bir insanı aratmaz ay ve güneş
(Bunları bilmek için çocuk olmak gerekir)
Ve sevişirken kalbi küçülür insanın

Ağaçların sesiyle tanışıyorum
Dokunuşlar yoluyla çatlayan tenin ardında bulunuyor
ben olan insan
Ah insan kabuk!
Ağaçlar biliyor insanın insan yalnızlığını
Tadar koklar ve sinerler insandan kendilerine

Senden bir daha bahsetmeyeceğim
ne fesleğen kokularında, ne de kuşların kanatlarında,
bir söz verildi, Türkçe.
Ama dönüşmek yok başka bir düşe.
Ben yine bahçelerden geçeceğim.
Aynalı sulardan içip, bin yıldır canımı besleyen

Neşe tükendiğinde her soru, her söz
Anlamsızlığa kavuşuyor.
Hatalarımla uyuyorum;
Ruhum ağarıyor, utanırsın diye
ruhumu tuhaf hatalı sargısından çekiyorum.
Ruhumu unutma zelda,