Ey sevgili
Kaçmak istediğin kadar uzağım senden
Gelmek istediğin kadar yakın
Savaşmaksa isteğin tek silahım aşkın
Ne olur gölgelere gizlenme artık
Gizlenme kuytu köşelere
Hasan oturup ağlarken
Duymayanlar utansın
Dertler onu darlarken
Görmeyenler utansın
Kalem yazar şiir dersin
Gece varmış sevgili dertler varmış ne yazar
Sanki o güneşi çalmis gözlerin
Beni koparmış beni almışsın ne fark eder
Sanki bir güneş gibi sarmış gözlerin
Cezamı bu bana yoksa sevdamı ne yazar
Sanki gözlerimde kalmış gözlerin
Yaramı deşende sensin dikende
Hani gülde sensin dikende
Ey damla damla yagmur tanesi
Dokun şimdi yüzüme ellerinle
Geceler uyurken en derinlerde
Sen gel uykusuz gecelere
Gidenler ölmez yar
Kefen sarar kalanları
Çiçekler solmaz yar
Güneş terkeder limanları
Seni sevmediğinden değil yar
Yine dağım duman almış tütüyor
Hani benim güzel dağlarım hani
Yine bağım parelenmiş bitiyor
Hani benim güzel hallarım hani
Güneşi kopartıp alsam bu gece
Sen benim olurmusun ki
Ateşleri yakıp sönsem bu gece
Sen canım kalırmısın ki
Bir dumansin bir alevsin yanarsın bu gece
Bir yalansin bir yaramsın kanarsın bu gece
Bir gün kıvranıyor gecenin koynunda
Çekiliyor yalnızlığa sensizce
Yıldızlar akıyor gökyüzünden
Ve seni haykırıyor aynalar
Seni haykırıyor bu dertli sima
Yüzüm parıldıyor
Bu hüzünlü gece
Gökyüzünde bulutlar,
ve ben çaresiz yerlerde
Toplandıkça kapkara umutsuzluklar,
Ağlıyorduk,
Ağlıyorduk,bu hüzünlü gece
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!