Yeri göğü bir ‘E’ ile inlettin
Tüm cihana bilmem nasıl hükmettin
Özlemedin ama kendin özlettin
Sen bizlere methi sena söylettin
Çerçevesi kırık bir mutluluğu
Tomurcuk kal bence goncam hiç açma!
Bekle de yıllarca kokunu saçma!
Bülbül ah etse de gönlünü açma!
Eller senin kadrin bilir mi gülüm?
Bahara erince hoyratça coşma!
Yağ yağmur yağ
Üstüne üstüne karanlıkların
Her yerden sil izlerini
İçime akıttığım şu damla gibi
Sessizce yak kötülükleri
Gözlerim gülüyor aklım karışık,
Yüreğim burkulur alnım kırışık,
İçimde umut var solgun bir ışık,
Sevgili beklerken gülmek yakışır.
Mehtapta el ele iki sevgili,
Bir ağaç ol da sen tepede yalın,
Olmazsa olmasın bir kuru dalın.
Gelene gidene endamla salın,
Bir kuş, bir böcek konmasın varsın.
Bahar geldi dediler; şenlendi gönlüm.
Nerde kaldı bilmem benim nazlı gülüm
Yeter ki gelsin gülüm, ben baharı neyleyim.
Geldi hep yad eller ben çaresiz mi bekleyim.
.
Ne yapar bilinmez karanlık güçler,
Ülkemde kaos var diyorsan eğer,
Hedef göstermişse kim bilir kimler,
Pastadan pay kapıp şişenlere sor.
Her daim bağırır, gidiyor elden.
Ak düşürüp saçlarıma neden mi dersin?
Eremedim muradıma eller mi ersin?
İstemem hacet kimseden önüme sersin!
Belki şu makûs talihim; açılır bir gün!
Zaten bir garip yolcuyum hayat yolunda,
İçi sevgi dolu koca bir yürek,
Bizi sever, korur sanki bir melek,
Evin ortasında yıkılmaz direk,
Altından kalkmayı biliyor babam.
İçime umuttur onun gülüşü,
Girince sen gönlümüze
Sayfalar hep geldi dize
Deneye yanıla bulduk
Biz şimdi medeni olduk
Kurt düşünce içimize
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!