YENİDEN
yeni bir dönemin başlangıcı
15 Ağustos tarzında
bir sıçrama, atılım
ülke de başlangıcını sağlamak
YENİLMEDİK DAHA…
Cam işçisi direniyor
dayanışma ağı örülüyor…
Ve son sözün son sesi
YERLE BİR EDECEKSİN
kapitalist sistem
seni insan olarak
kabul etmiyorsa
sende onu
YETMEZ
'seni seviyorum'
kaç kere söylenir?
çölün ortasında
susuz bırakmayana,
YIKILASI GÖNÜL DAĞI
sevdiğini terk edip giden nankörlerden olmayın !
*
benim yerimde yanımda onun yanı diyemeyen, sevgiden uzak olan,
size çok daha uzak olur...
YIKILIYOR
koronavirüs yayılıyor
devletleriniz yıkılıyor
sizsiz köpekler özgürleşiyor
özlüyorum
YIKILSIN
korku korkuyu doğurur
sen kaçtıkça saldıracak
korku korkuyu doğurur
sen sindikçe katledecek
YİNE YENİDEN
Yine bir akşamdı. Yine bir yenilgiydi. Jilet gibi bir nefrete yenilmiştim. Bir kere bile ayak basmadığım caddelerde, sokaklarda yalnızdım. Gün doğana değin beynim karmakarışıktı. Hem dermansızdım, hem uykusuzdum. Zaman denen dostum belki de düşmanım, geceyi çoktan silip süpürmüştü. Sabah öylesine iniyordu ki üstüme. Caddelere, sokaklara kurşun yağıyordu sanki hepsine.
Eve geldim çoktan öğle olmuştu. Bir yerlere dokundum. Belki sen dokunmuşsundur diye. kırıklarımın arasına yaklaşırcasına, seni ve beni yaklaştırmaktı biraz . Şimdi gibiydi şu köşeden ayrılışın. Dünkü ve önceki günün şahitleriydi caddeler, sokaklar, taksiler, dolmuşlar, otobüsler, büfeler marketler mağazalar. Hepsi ama hepsi birer birer dizildiler, şahit koltuğunda.
Kalp kanseriydim ve nasılda daraltıyordu beni. Yağmur da yağmıyordu. Oysa aklımda fırtınalar kopuyor, seller akıyordu çoktan.
Bir kafeye oturdum, kapıya yakın olmasa da bekledim, bekledim. Yağmur yağmadı, aklımda ise dolu yağıyordu.
Yazdıklarımla, yazacaklarımın arasına garson girdi, "bir şey içer misin abi?" dedi.
3
YİTİP GİDEN DÜŞLER
düşlerin ardında yitip giden umutlar,
yalnızlıkla örülü, acının yükü altında.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!