Hasan Güzel Şiirleri - Şair Hasan Güzel

Kızıl burnundan aştı araba
İç üç oluklu suyundan,gerek yok şaraba
Deli gönlüm dönmüş haraba
Akıl başa geldi sevdiğim

Yılan taşını kökünden sökmüşler

Hammıydım hayat kazanında pişmeye
Mecbur ettin aşılmaz dağları aşmaya
Kader dedin şerbet diye zehir içmeye
Kaderimse çekerim,deyilse sen utan

Varlığım tümüyle önünde boynunu eğer

Dokuz ay yük oldum karnına
Yıllarca alıp gezdin sırtına
Senden yakın kim var cana
Seni günün hergün olmalı ana

Süt emzirdin,mama verdin doyurdun

Nedir bu halim,hangi vebal
İyi deyilim canan beni çek al
Her yer şerefsiz dolu her yer çakal
Sabır sus der,beyin çıldırır

Adım başı günah,gözlere sergilenir

Seni seviyorum
(seni sevmiyorum) kelimesi çınlamıyacak kulaklarında...
kalbinin tam ortasına nişan almayacak dil namlusundan akşamın karanlığını yarıp kalbe saplanan ama (ben başka birini seviyorum kuşunu)
Seni seviyorum...
Çaresizlik ve umutzluk bana savaş açmışken
yaşarken ölmekde varmış kaderde

Kader ile oyun oynama, kaybeden sen olursun
Hayatın için de hile yapıp, gören yok mu sanırsın.
Düzeni satranç oyunu gören meçhul zihniyet,
Şah sanma kendini, bir piyon darbesi ile son bulursun.

Hasan Güzel

Ummadığımız zamanda
İstediğimiz olur bir anda
Unuturuz geçen zamda
insanız ama nankörüz

Beklemediğimiz bir an da

Şu nefise hakim olamadım ben be
İşledim günahlar etsemde tövbe
Ziyarete gitmedim kabir ve türbe
Hakkın huzuruna nasıl varayım

Terazi sevaptan günahı ağır tartarsa

Usul usul yağar yağmur
Asvatlar,betonlar gönderir kanalizasyona suları
Ayağını sarmaz çamur, duyulmaz toprağın kokusu
Ciğerlerim nikotin sarısı
Bana tutsak bir ben
Şehir insan deposu

Mazotu yok arabanın tekerleği dönmüyor
El salmakla şimdi araba durmuyor
Köye gelmeye cepteki para yetmiyor
Köylün ne halde gör muhtar emmi

Kilometrelerce yol yapılmış