Filistin!..
Hıçkırıkları ile gülen çocukların diyarı
Kim silecek gözbebeklerindeki gülümseyen yaşları
Ne büyük bir imtihansın insanlığa bilse
Bilmiyordu kimse -insanlık-
Filistin!..
Değil midir bir bir buluttan saçılan inciler
Anlam bulur çatlak bir toprak bağrına sığındığında
Yağmur damlası misali kavuşmak için
Arar durur bakışlarım yeşilimsi gözlerini
Açar kollarını huzur evrenini barındıran sesin
Tutar yakasından tenimin telaşlı korkusunu
Kal yanımda
bakayım sana, tutayım ellerini
alayım ellerim arasına
bakayım derin maviliklerin semti olan gözlerine
dudaklarından habersiz
saçsın incilerini kalbimin bereketli toprakalarına
Islak bir tebessüm karşıladı önce
Sonrasında ise boğucu bir hıçkırık
Anlamadı onu en yakını
Karabasandı gördüğü
Elini uzattı
Çığlık attı
Duygularımın lafzıdır
Buselerinizden dökülenler
Düşmesin sakın ha!
Kutsal bakışlarınız yere
Tutturalım her bir gülüşünüzü
Rengarenk uçurtma kuyruklarına
Kanar durur kirpiklerimden sızan harfler
Alır hoyrat bir rüzgar savurur beni okyanuslara
Mavi değildir artık o bildiğimiz rüyalar denizi
Uyanmışım köpük köpük olmuş her taraf
Kırmızı kefen mi olurmuş nereden de çıktı bu
Ağlama anne taşkın oldu bir bak yüreğime
Beyaz bir örtüdür sıcaklığın
Umutlarımın üstüne serpilmiş
Eritir tüm buğularını yüreğimin
Dehlizlerinde kümelenmiş katran acılarım
Çiçek açar apansız yaralarım
Çoğalmak için yeniden gönül bahçemde
Ne bileyim açar belki yeniden
Öldü sandığın zambaklar yüreğinde
Değil mi ki kışın ölen yazın açan
Karanlık haber vermez mi bize
Getiriyorum sana aydınlığı
Bir muştu olmasa dar vakitte
Dalgaları vurur gönlümün kıyılarına
Fısıldar masumca kulağıma bir şarkıyı
Hiç duyulmamış bir huzur dökülür
Eteklerine Nergis çiçeklerinden
Alıp koklarsın zaman sonra
Alçak gönüllü bir nergis sevdasıdır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!