nerdesiniz iyi günün dostları
bakmaya doyamadığım mavi deniz
cıvıl cıvıl ötüşen ötüşen yalancı kuşlar
ne kadar da yalnızım bilseniz
yolumdan eksik olmaz yokuşlar...
bir gökyüzü oluyorsun,seyrediyorum seni
bir bulut oluyorsun,ıslatıyorsun beni
bir şarkı oluyorsun,dinliyorum seni
bir annem oluyorsun seviyorsun beni...
Ceset gibi geldi bana,
yücelttiğim mu’ciz beden,
Anladım ki kalamamış;
o bedenin kirlenmeden
çok şeyi kaybettik
en çok da kardeşliğimizi...
Filistin'de,Suriye'de,Myanmar'da...
Çok şeyi yitirdik
en çok da insanlığımızı
boşuna değil bu gözyaşları
sonra bu sevimsiz bakışlar
bir o kadar da melankolik tavırlar
boşuna değil...
elbet var bir sebebi
ama şimdi söyleyemem
her şey yerinde güzel
gonca gül dalında
minik kuş yuvasında
sen benim yanımda....
herşey yerinde güzel
sen sessizce köşende ağla çocuk
insanlar ne bilsin, öksüzlük nedir
sokaklar karanlık odalar soğuk
insanlar ne bilsin yoksulluk nedir..
sen ağladıkça onlar unut derler
kimin umrunda zannediyorsun bu dünya
denizin maviliği
gökyüzünün kirlenmemişliği...
insanların mutluluğu
bir annenin gözyaşları
çocuğu için döktüğü
adı mualla mıydı,neydi
aklıma gelmedi,şimdi...
sevişirdi saçları rüzgarlarla
yanardı dudakları öpemezdim
konuşurduk ağaçlarla kuşlarla
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!