Hasan Çam Şiirleri - Şair Hasan Çam

Saçaklar altı bankta oturdum, akşamım yakın
Kollarım yanlarda, yaslanmışım ardıma, oh be
Saatler gün batımı, seyri sefamda bir akşam
Çamlıca dan kuş bakışı, Adalar, İstanbul ve boğaz

Taşköprü deresi aman vermiyor
Yollarına gürgenler devrilirmiş
Tacalan köyüne atlar çıkmıyor
Mavzer elinde düşman bekliyor

Bedduaların bendimi doldursa
Sessiz çığlığım duyulmasa
Şiir yazacak sayfam kalmasa
Her sözün, kurşun gibi vursa
İlledesen, illedesen, illede sen gurbetim

Konuşmak isterdim gerçeğinde ötesinde
Dilim, lal olduda söyleyemedim, suskunum
Canımda can oldun her nefes, seni değil
Sevdamı vurdu benim, içimdeki kurşunlar

Acımsın bağrımda, bir ömür din meyecek

Bir sevgi istiyorum ta derinden, kalpten seven
Birazcık eskilerden, yürekten, ölümüne seven
Aldığım nefes, içtiğim su, damarımda kan olmalı
Senede bir gün olmamalıydı, can veren yaren

Bu gün, güller gönlümdü, yine kalbimdesin sen

Hüzünlerim çöküyor son günlerime
Üşüyorum ellerimi bıraktığında
Laleler büyüdün, boy verdin gönlümde
Yaz gülleri gibi kopma yüreğimden
Ayrılığa, hasrete koyma sevdiğim

“Sevgilim diyemediğim
İçimi yakan bir sevgiyle seviyorum seni
Öyle bitkin, öyle yorgunum ki, birde üzgün
Bir yanda yıllar, bir yanda sen
Sol yanım hasret, sağ yanımda özlem
Bir ömür alıp gittiniz benden

Sevdanın elleri sende buluşur
İnci köprülerinle süslenirsin İstanbul

Sen olmazsan, olmazdı' Avrasya
Karadenizden akan sevgilerin