Avcılar düşmüş izine,
Bahtı karalı ceylan.
Veda et çifte kuzuna,
Gönlü yaralı ceylan.
Kıymetini bil bu anın,
Dinmek bilmez kalbimin sesi,
Duyarım yanımda bir çocuk nefesi,
Uzaklardan koşup atılır kollarıma,
O zaman gelir gönlümün neşesi.
Yolum düşse idi canan iline,
Dokunabilseydim zülfün teline,
Kapılsaydım sevda yeline,
Savrulmaya razıydım bir ömür boyu.
Arasaydım baharda güzde,
Kandan almışsın rengini,
Tarif edemem ahengini,
Arasam bulamam dengini,
Benim dağ çiçeğim.
Çağlayan gibi akarsın,
Geçmişe inat kırışır yüzler,
Bağı çözülür yürümez dizler,
Ah vah ederiz bir gün bizler,
Gençlik uçup gidince.
Perdeler iner gülen göze,
Uğramazsa Bülbül güle,
Gül her daim çeker çile,
Gülşen de yeri olmayan,
Fırsat bekler karga bile.
Ben yağmurları sevmedim,
Hep üzerime yağdılar.
ben toprak kokusunu sevdim,
Gonca gül gibi bedenimi sardılar.
Ben bulutları da sevmedim,
Baharda düşersin yollara,
Kırlar mekanın olur,
Kavalından çıkan nağmeler,
Gönüllerde son bulur.
Altında erir dağlar tepeler,
Gökleri delen minarelerinle,
Hüdaya el açmış gibisin.
Her yeri aydınlatan kubbenle,
Bu şehri aşmış gibisin.
Suya hasret bedenleri,
Toprak nazlı,çiçek nazenin,
Ruhu dinlenir,orada gezenin,
Birde gördüğüm güzelin,
Gözünde yaş olayım yeter bana.
Öldürür kışı baharda yeşilin rengi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!