Şu kalbime bir dur diyemedim...
Varken sevdim, yokken yine sevdim.
Nefsime söz verdim, tutamadım,
Gülünü sevdim, dikenini sevdim.
Yan bakışını, yaydan kaşını,
İnce belle kıvrak gidişini,
Gizli gizli o göz süzüşünü,
İnan ki seni yürekten sevdim.
14 Şubat 2010 Pazar
Saat 16.00 Çekmeköy
Yüreğime sordum seni de,
Kanına sor,kanına dedi.
Damarlarımı kestiğim de,
Vatan ve Cumhuriyet aktı.
Bir de beynime sordum seni,
Sen köylü efendisi,
Bu sözü hiç unutma.
Köylü efendi sözü,
Atam'dan armağandır.
Ayağında çarığın,
Her gece; rüyalarımın merdivenindesin cananı azizem.
Ağır ağır,emin adımlarla tırmanıyorsun canım,bir tanem.
Gülen gözlerin,yanan volkan gibi,kalbime süzülürken o an,
Ta canevimden vuruyorsun,bana özünden baktığın her zaman
Açtığım kollarıma kendini attığında; sıkıca sarıldığım,
On günlük,sadece on günlük ayrılık.
On yıl kadar uzun geldi bana canım.
Dünya sensiz sade,boş ve de karanlık.
Kara gözlerini özledim bir tanem.
Cananım; öyle çok özledim ki seni...
Masamda dört Melek var bu akşam.
Başka Melek arayamam artık.
Ruhuma güneş doğdu bu akşam,
Karanlığa ihtiyaç yok artık...
Resimlerine baktım, gözlerini gördüm.
Anlattıklarından farklısın Atatürk'üm.
Seninle doğdum ve de seninle övündüm,
Cumhuriyetin bekçisiyim Atatürk'üm.
Bu gün bayrakların tümü yarıya inmiş.
Beni benden iyi bilen olmaz.
Birisi günahkârsa bana ne.
Kendini bilenin benzi solmaz,
Günlünü vermiş ise, bana ne...
Gözlerinin içine bakarken,
Kendimden geçiyorum bir tanem.
Aşkı senin ile bir yaşarken,
Ateş çemberindeyim bir tanem.
Yalnız yaşarken bu ummanın sahilinde,
Karanlık çökmüş ıslak mil üstüne.
Bir dalga hışırtısında simsiyah gece,
Nah şurama vurur güm, güm diye.
Sığdan, sığdan giden balık kitlesinde,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!