Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Güven duygusunu babasının kollarında duymuş ve ve fani hayatın babasını ondan aldığı bir çocuğun hayatla olan mücadelesi..kendime şair demek söz sanatçılarına yapılmış bir hakaret olur. Benimkisi sadece iç dünyaya bir yolculuktur kendimce.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!