Hasan Akbaş 3 Şiirleri - Şair Hasan Akbaş 3

Sen ağlarsan Yağar yağmurlar Sen gülersen Açar baharda güller Sen söylersen Öter bülbüller Sen bakarsan Bereketlenir tohumlar Sen istersen Akar nehirlere dereler Sen uyursan Kararır günler Ve sen gidersen Kapanır perdeler Bir tek sana secde eder Giderken gölgeler Bilemez kimseler Gece saklar Güneş bekler... Kıyamet gözlerinde Yarını yazdığım kaderi... HASAN AKBAŞ

Bir göl var uzakta Kırşehirde Varlığı bilinmezde Gidişi acıtır Bir Pelikanın gagasında Fark edilirken insanlığın ayıbı Göllerin en alımlısı Flamingoların huzur yuvası Gitme Erime Kırşehiri sensiz Pelikanları bizsiz Seyfe kader eyleme Göllerin en alımlısı Çocukları düşlerinde Yetim bırakma Kuşların kanadına Bir yükte sen atma Seyfe Göllerin nazlısı Kuruma Bir göl var uzakta Kırşehirde Tükenmekte O göl bizim gölümüz Gitme SEYFE HASAN AKBAŞ

Biliyor musun?
Ben en çok…
Senin çocuklaşmanı seviyorum
Ne yalan söyleyeyim,
Eh biraz da kıskanıyorum bu halini
Onu diyordum ya

Bir gece
Tüller içinde
Saatlerce sana bakmak,
Ve yakamozlar
Yetişmeden daha
Denizle randevusuna

Bu ülkede Şükür ki Çocuklar halâ masum Ve masallar saf saf gülümsemekte Annemin ninnisini duyuyorum Kulaklarım halâ küçük Uzaklarım halâ büyük Kızım uyumakta en masalımsı düşlerde Kıyamıyorum uyandırmaya Karanlık her yer Kızım uyusun istiyorum Gün ışığı bulmalıyım, Ki uyansın Daha çok masal anlatmalıyım Kızım daha çok uyumalı Ninniler bitti Bari masallar tükenmemeli diyorum Bir taraftanda çocuklar büyümeli istiyorum Ve ben sürekli masal anlatmalıyım Çocuklar büyürken Ben çocuk kalmalıyım Ne acı, büyümemek Süt içerken çocuklar Beyaza siyah kalem çalmamalı Sütü bozuklar gezmekte sokaklarda Masallar kirlenmekte Süt siyaha dönmekte Bu ülkede Şükür ki Çocuklar halâ süt içmekte Annem ninnisini duyuyorum Kulaklarım halâ küçük Uzaklarım halâ büyük Masal anlatmalıyım, Daha çok küçülmeliyim Büyümemeliyim Hasan Akbaş

Sen benim ilk karım değilsin ki Bu havan niye? Sen daha buhar bile değildin, Karlar düşerdi benim üstüme Hem de Allah’ın Dört mevsiminde bir kar Düşerdi ta yüreğime Sen daha güneşi görüp yanmadan Gökyüzümden kar düşerdi omuzlarıma Çocukluğuma umut olurdu.. Sen daha erimemiştin bile Ayaklar altında... Nerden bileceksin Sen benim karım değilsin ki, Ben karlarla Kar gibi karlarda uyurken, Geceyi de beyaza boyardım.. Kar ısıtırdı üşürken ellerimi Çığ düşse de Kar gibi karlarda korkmazdım Kaybolmazdım Adam olurdum çocukken, Sen şimdi yağıyorsun Düşüyorsun ya saçlarıma Sadece o kadar Çocuk değilim ki, Üşürüm ben... Ellerimde erirken sen.. Var git... Çocuk ellere sen.. Hadi git KAR... Kar kar üstünde olmaz Bırak beni sen... Dağlar seni bekler HASAN AKBAŞ

Senin anlaşılmazlığın
Benim çaresizliğimdir
Bu yüzden,
Farklısın ya!
Bütün renklerden
Hiç tükenmeyen

Sigarayı bırakmayı denemek gibi..
Çok zor bir imtihan
Nasıl geçeceğimi kara kara düşündüğüm
Bazen bir silüetin peşinden koşarım
Bir kenarı belirsede düşlerimde
Bütün renkler etrafına toplanmış gibi..

Bu gece
Dün gece oldu....
Gözlerin kahverengiye boyandı boyanalı
Bana biçtiğin ömür
Gözlerin kapanmasın diye ettiğim duaya saklandı..
Sen kovana kadar yaşamalı diye,

Duygular tükeniyor ya gitgide, yürekler kuru bir bozkıra dönüşüyor ya! .. Kurak ve olabildiğince ayaz... İşte o an bir şeyler oluyor (!) içimde, benimde bilmediğim... Rüzgar dudaklarımı yakıyor da, kum tipisine yakalanıyorum ıssız çöllerde yanıyorum ben.. Yine de üşümüyorum... Kan damlıyor sana sakladığım beyazıma... Çöl ortasında... Bozkıra dönmüş çorak yüreğimde... Kan damlıyor beyaz güllerime... Güllerim kırmızı O tek tük yağan Yağmurlarım kırmızı Güllerim sen oluyor dudakların gibi.. Beyazım.. Sana sakladığım beyazım sen oluyor dudaklarında, kan gibi... Dudakların gibi... İşte o an! kAN vE gÜL... Savaş ve aşk gibi... Gitmek ve gidişine razı olmak gibi.. Ömür gibi.. Tükenmek ve her tükenişte yeniden doğmak gibi.. Umut gibi Sürünürken gülebilmek gibi.. kAN vE gÜL... Sevmek ve sevmenin ötesinde ölmek gibi.. Ateş ve baruta gerek yok der gibi.. Ben her şeye yeterim, Eyvallah gülüm, sen mutlu ol yeter ki, diyebilmek gibi.. kAN vE gÜL... Karda ayak izlerin düşüyor içime.. Güneş doğuyor birden.. Ve ayaklarını öpüyor Benden önce... Selam olsun yinede,, Benden güneşe... O an karlar eriyor içimde Kadife teninde hizmetkar dudaklarım, Sen oluyor.. Teninde.. Ateş yakmıyor beni, Karlar yakıyor beni... Teninde... Sen oluyorum; kelebekler gibi Pamuk teninde Hizmetim sürecek ümidiyle kaçamadığım omuzlarına dikiyorum sancağımı.. Anlı şanlı büyüyorum... Büyüdükçe gözlerinde.. O an! Önemsiyorum kendimi... Kimin umurunda, Küçülmek bile büyümek bana.. Güneş düşüyor ayaklarına Ben düşüyorum ayaklarına... Koyun koyuna... kAN vE gÜL... Tutku ve tutuklanmak gibi.. Dikenleri gül diye öpmek gibi.. Seni rüzgâra salmak gibi.. Toz gibi.. Pıhtı pıhtı donmak gibi.. Kanattığın her yerimden güllere düşerken.. Sana sakladığım beyaza Sen olup geliyor gibi.. Kurulmak gibi otağına... Kanında tuz oluyorum... Kimse tatmasın istediğim Tuzun, şekerim gibi... Beyaz güllerim kırmızı Beyaz tenini ben gibi zaptediyor! Kırmızı sen gibi... Dudaklarında sen oluyor... Esir olmak ne güzel.. Gözlerine Sana bağlanmak ne güzel... Ayin gibi.. Yılda bir kere gelen bayram gibi.. Sana yazılan Sana adanan... Kitap gibi.. Kader gibi.. Yakalanışım gibi.. Tutukla beni.. Tutkumu tutukla.. Kelepçe istemem Dudakların yeter.. Sarsın beni.. Duygularımı sarsın.. Nefesin yeter bana.. Kilitlesin bedenimi.. Senede bir gün aç kelepçelerimi Tutarsa tutsun! Pası yeter bana... Dilin siler Açarsın prangalarımı(!) Yeter ki kan gibi düş beyazıma.. Kırmızın yeter bana.. Gökyüzü gözlerinin.. Karalığı yeter bana.. Karanlıklar az bana.. kAN vE gÜL... Savaşımda savaşmamam gibi.. Savaşımla yüzleşmem gibi.. Hizmetimin karşılığı gibi.. İyiysem gül.. İyinin azıysam kan.. Kötü olmak yok.. Kötü eller.. Ellerim ellerinkilerden sıcak... Sen vedadan daha vedasın.. Kanım donar, çekilir.. Güllerim kurur, solar... Bayramlık dudaklarım kapanır... Savaşım diz çöker Çünkü... Sen, Senden çoksun.. Azlığımı bana çoktan unutturan! .. Giderken bile.... Gitme! .. Gidersen! kANarım vE gÜLemem... Biliyormusun? .. Gözlerinin karalığı, karanlıklardan çok olalı beri... Uyudu sandığın anlarda ben hiç uyumuyorum! ... HASAN AKBAŞ