Canimdan can aldın ömrümden ömür
Dayanmaz yüreğim olsada demir
Sıla da sevdiğim gözleri kömür
Sevdiklerimden beni ayirdin gurbet
Gözümde yaşlar döndü sellere
Yazmak istedim ama.yazamadım.
Sana olan bu ölesiye aşkımı
Haykırmak istedim ama haykıramadım.
Gömdüm kalbime bu gizli sevdamı.
İlmek,ilmek, çözüldüm erdim.
Yavaş yavaş büyüyorsun
Tıpış tıpış yürüyorsun
Kalbime saray örüyorsun
Kızım eylül dili bülbül taze bir gül
Sen canımdan bir parçasın
Özlemim sana ah duyurabilsem
Karşına geçip de söyleyebilsem
Yıllarımı adlı kaldı içimde sevdan
Şu karşı dağları aşıp ta gelebilsem
Ağardı saçlarım geçti zaman
MÜSTESNA
Sana olan sevgim dinmedi büyüdü
Yeni adım attı süründü yürüdü
Sevgin bedenimi benliğimi bürüdü
NEDEN
Elimi kaldırdım gülüme
Gülüm boynunu büktü
Güle değen elim kırılsın
Namluya sürülmüş mermi gibi öfkem
Basmayın tetiğe patladı patlayacak
Bu semada sadece o dalgalanacak
Kimsenin oyuncağı değil ayyıldızlı bayrak
Kanımızdan rengi şehidimin örtüsü al,al kırmızı.
Ey yücelerdeki ulaşılmaz kar yığını
Ağustos sıcağında erir gidersin
Yılların ardından yükselen yaşım
Birgün sonun gelir biter gidersin
Ah vefasız aylarca peşinden gelmiştim
Sen rıhtımda banka oturunca usulca yanına ilişmiştim
Ah sen yokmusun sen sinsi sinsi gülümsemiştin.
Yalnızca hatırlatmak için söylüyorum bunları
Hatırladınmı? hatırlamaz olurmusun nankör.
KELKİT ‘İM
Ey oğul şimdi anlatsam sen anlamazsın
Dalda bülbül dilde şiir idi KELKİT İM
Senin çocukluğun burada geçmedi bilemezsin
Anam,babam,kardeşim yar idi KELKİT İM
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!