CEM OLSUN
Doğu batı dolaş güzel yurdunu
Gezde tanı çakalını kurdunu
Sınırlarda nöbet tutan ordunu
Gidip gör de düşmanına gam olsun
ÇIKSIN DOSTLARIM
Sinemin ateşi yakar kavurur
İnsan sevdiğine darbemi vurur
Yuvarlanan kaya nerede durur
Yıkacaksa yıksın. Yıksın dostlarım
ÇOBANLARIN YAŞAMI
Çam dalına takar yiyeceğini
Eli ile diker giyeceğini
Ağaçlara yazar diyeceğini
İşte böyle çobanların yaşamı
ÇÖL KALMADI
O kadar çok üzdün beni
Sevinecek hal kalmadı
Ne kadarda sevdim seni
Anlatacak dil kalmadı
DARAĞACINA
Sırtımı yasladım Nar ağacına
Katlanmak imkânsız senin acına
Koysunlar boynumu darağacına
Sensiz bedenimi yere sersinler
DEME SAKIN
Teselliydin yaslı gönle
Cila oldun paslı gönle
Eşlik ettin uslu gönle
Dostluğumuz baki kalsın
DİLE VERME
Aşkımıza düğüm attım
Acı tatlı sende tattım
Bir mum gibi yandım bittim
Sahip olda ele verme
DİN TÜCCARINA
Hoca sanıp doğru bildik sözünü
Sen kendini pula sattın demek ki
Göremedik münafıklık yüzünü
Sen kendini kula sattın demek ki
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!