Hâşâ Şiiri - Esat Anık

Sözüme kulak ver ve iyi dinle;
Söyleyeceklerim gitmesin boşa!
İnadın tutar da ısrar edersen,
O kalın kafanı vurursun taşa.

Nedir bunca öfken, nedir telaşın?
Aç mısın, açık mı? Eksik mi aşın?
Gün; hayat törpüsü, geçiyor yaşın;
Ömrümüz erecek yakında kışa.

Acı-tatlı işte.. Böyle bu dünya..
Her şey fani, her şey boyalı, hülya..
Huzur gelecekti zamanla güya;
Yazılan geliyor sağ olan başa.

Dilimizle ikrar etmeyiz amma,
Tavrımız senettir sevdâdan yana.
Çiçek çiçek gezen arıyız sanma;
Başka bir gönüle girmek mi? Hâşâ!

Merak edip filmin sonunu görsen..
“Anladık! Son sözün ne idi? ” Dersen;
Evi yık.. Kalbi kır.. Çek git istersen;
Bildiğin gibi yap, gönlünce yaşa..