değer verdiğin şey gözünün baktığı kadardır.
şans insana ya uçurum yada düşeş gelen bir zardır...
bana nasip olmayıp başka kursaktan geçmeyen şanslarım oldu benim..
başkasının hedef saydığı hakikatler depar atar gibi peşimden koştu benim...
sümük salya hırsların karşısında hep gönlüm hoştu benim..
84. YIL DESTANI
Hunharca yapılan zulümlere çatıldı kaşlar
Zayıflayan devlet-ü âliye açıldı savaşlar
Şarapnelin biçtiği gövdelerle tekrar dizildi taşlar
Kesilmek pahasına olsun kâfire eğilmez bu başlar
yıllar öncesinden kalma ayna kırıklarını toparlayıp birbirine eklemeye Çalısıp
O aynada tekrar kendine bakabilmektir…
İlk olan o olduğu için onun yerine konmaya calışanları değnekle kovalaya bilmek
Karşılıksızda olsada yanlış anlaşılmaları görmezden gelip o çaresiz sevgiyi kucaklayabilmektir
onu sevmek…
Kaçan trenlerin arkasından bakmayıp, ona ait vagonların sadece senin için geleceğini ümit etmektir (ümitsizde olsa) …bu ümidi bir hakikat sayıp sabır ve dirayetle beklemektir…
boşa geçen zaman ömrü zehreder
bu sebepten olur insan derbeder
mü'minin sevabı kıyamete devreder
zalim kabire girince aht eder
GİTTİĞİN GÜN
San maki bu âşık seni sorar
Sanmaki bu gözler seni arar
Gözlerime kanlı yaşlar dolar
Beni bırakıp gittiğin gün
aynadaki gülücüğün yalan olduğunu göreceksin-
mutlu olduğunu sanıp gülecek-
doğrusunu bulduğunu sanıp sevinecek-
bu ruh halinle bütün acıları yenecek-
lakin yüreğinde bıraktığım ahıma yenileceksin-
yedi ömrümü ellerinle buluşmak isteyen eller
Soldu güneşi görmek isteyen güller
Nasıl çıldıracağını şaşırdı nameler
aşkınla erimiş bitmiş halimi görmüyormusun
Sandığımdan da çok seviyormuşum meğer
GÖZYAŞLARI
Kirpikten kopar gider gözyaşları
Kalpten cenaze kalkar gibi
Yar yolunda akar gider gözyaşları
Dağların ardı sıra yollar gibi
Kanamış yarama merhemi sende aramıştım…
Resminde boynuna sarılıp…hayalde saçlarını taramıştım…
Gül bahçesinde. En nadide nazenin iken…
Ümitsizliğin koynunda sararıp kalmıştım…
Haydi şefkatin yüzüne gül biraz tut elimden…
çekilen zahmet muteberdir beklenen an gelecekse...
mahvolurum ruhum bedenden el ayak çekse...
bunca zahmete karşın tek bir ümit güldürecekse...
gönüllerde birleşip bir ömür sürecekse...
kalmadı derdimde omzumu okşıyacak ahbab..
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!