Harami Şiiri - İhsan Işık

-Atasoy Müftüoğlu için-

Nasıl oldu bilmedim çıktım kendi yoluma
Bırakıp gidiyorken övdüğüm bahçeleri
Geceydi vakit, kuytuydu dünya
Bir haramiydim kılıcı kanlı
Yol boyu akıttım kendi kanımı
Değmedi dedim bir el elime

Bu savaşta dostlar çok fena yaralandım
Bir zehirli okla kendimi vurdum kendim
Öyle bir suç işledim ki
Birkaç yüzyıldır işkencedeyim
Nereye gidersem gideyim

“Üzülme’’ demiş ya Şirazlı Hâfız
‘’Batarsa deve dikenleri her yanına
eğer gidiyorsan Kâbe yolunda”
Bence üzül, ağla, yırt gömleğinin yakasını da
Dikenler batmış, kanıyorken ayağın,
Yolun benzemiyorsa Kâbe yoluna