Haram Yiyeni Gördüm Şiiri - Özdemir Koca

Hasret defterine senide yazdım,
Ayrılıktan gördüm tüm zulümleri,
Terk etti hep seviyorum diyenler,
Menfaat için ben sevenleri gördüm.

Hani Güneşti bütün kainatın neşesi,
Ben geceyi kendine giyeni gördüm,
Bir kuyu ne kadar derin olur söyle,
O kuyuda neşeden güleni gördüm.

Anladım hayat sevmek değilmiş,
Sanmam yaşamak ölmek değilmiş,
İnsan sıfatında bedene girmek değilmiş,
O bedende hayvan gibi öleni gördüm.

Hayat sadece yazıdan mı ibaret,
Kader karışır mı kedere onu bilmek,
Levh-i mahvuz da insan görünmek,
Nice kaderinden döneni gördüm.

Çıktım hakkın miracının katına,
Şaşırdım Burak dan olan atına,
Günah işleyenlerin her kabahatına,
Cehennem de gezen zebani gördüm.

Özdemir der kalem kalem yazmadım,
Çile çektim ben evrene küsmedim,
Kimsenin rızkına hiç göz dikmedim.
Haramı hap hup diye yiyeni gördüm.