Harabım Şiiri - Süreyya Türkmenli

Gene sırılsıklam olmuşum dinmeyen yağmurlardan,
ne yardan vefa var, nede gelen bahardan,
yalnız hatıralar kalmış çekip giden o yardan,
gün geçtikçe büyüyor içimde ıstırabım
bu gece özleminle biraz daha harabım.

Beklerken seni, gülleri soldu elimdeki demetin,
çok bekledim, çok özledim, ama sen gelmedin,
anladımki şiir gözlüm sen sevmedin, özlemedin,
hasretinle tükendi kadehimde şarabım
bu gece özleminle biraz daha harabım.

Umutlara tutunmak bu acılar denizinde,
ve aramak seni, gökyüzünde, yer yüzünde,
Bu şehrin her köşesinde, gecesinde, gündüzünde,
ben bulamadım onun için perişanım
bu gece özleminle biraz daha harabım.

Gönlüm özlenen istasyona varamadan yoruldu,
kapı, kapı, aşk dilendi, her kapıdan kovuldu,
hangi dala el attıysa, güz gelmeden kurudu,
anladım_ki bu dünyada, sen bana, ben sana haramım
bu gece özleminle biraz daha harabım.

Sen gideli oynamamış yerinden hatıraların taşı,
sen gideli kurumamış gözlerimin hicran yaşı,
sen gideli sensiz kaldım budur gönlüm telaşı,
sen gideli sevemedim, perişanım, hüsranım
bu gece özleminle biraz daha harabım...