Hara Düştü Bülbül

Mısralarımın esasıdır seninle ahengim,
Gönlümün mahyasıdır sana hayran gözlerim.
Bulutları raks ettirir gözlerinin parıltısı,
Şahittir altında beklediğim, sisli sokak lambası.

Mey-i aşkındır damarlarımda dolaşan,
Her dem benliğimi baştanbaşa saran.
Miladımdır yoluna dökülen gözyaşım,
Mütevazı bir çağrıdır karşındaki eğik başım.

Saltanatını ilan etmiş sevdan, duydum
Sinemde ki ağrı ve gözyaşımdan okudum.
Hâra düştü bülbül, ey sevgili!
Kanımdan aldın rengini gül sevgili.