HAR İÇİNDE GÜL
KİM NEYLESİN
Çöl neylesin, çölde susuz kalana;
Kılavuzsuz, kervansız yola revan olana.
Kul neylesin, derdi DERMAN kılana;
Hakk’sız, gayesiz, kula sultan olana.
Dil neylesin, söze zehir katana;
Tövbesiz, secdesiz ömrü tamam olana.
Kol neylesin, elde şarap tutana;
Kalemsiz, kitapsız halka ferman yazana.
Kim neylesin, aşkta hesap yapana;
“Elif”siz, “Mim”siz kalpte mekan tutana.
Gül neylesin, dalda diken koyana;
Har içinde renksiz kokusuz güle meftun olana.
Gün neylesin, akıp giden zamana;
Vefasız, hayırsız dünyaya hayran olana.
Hakkı neylesin; darda çalıp çırpana;
Kaygısız, tasasız HARAM malın sayana.
Hak neylesin, Hakk’a yaban durana;
Susuz, dipsiz girdapta,
Fasılasız, hasılasız dönüp duran kuluna.
İsmail Hakkı SOYGENİŞ,
28 Aralık 2005, İzmir
Kayıt Tarihi : 18.9.2025 11:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!