Hapsolmuş Şiiri - Adem Kacar 2

Hapsolmuş cılız bedenine koca yüreğin
İçin için erimekte zaman aktıkça.
Yıprandı,
Yıprandıkça güçlendi koca yüreğin
Savaşmayı öğrendi, acılarla…
Sustu,
Sustukça yalnızlaştı koca yüreğin
Yaklaştırmadı yamacına kimseleri…
Kaçtı,
Kaçtıkça hırçınlaştı koca yüreğin
Korku saldı dokunana senelerdir…
Senden olmak için sen olmalıydım;
Sen oldum…
Kaçtın,
Ben de kaçtım…
Sustun,
Hiç konuşmadım…
Hapsoldun,
Kapattım kendimi ıssız zindanlara…
Ne olduysan o oldum…
Senin için,
Benim için…
Ta ki sen yorulup gelene;
Bana nefes,
Sana ruh olana kadar…