Evvelki gün babamın verdiği peynirli pideleri almış eve dönerken,sürekli gözlemlediğim çöp toplayanların birini gördüm yine.
Hava yağışlı ve soğuk.Ben kısa mesafede olan evime hemen ulaşmak isterken o, öyle neşeli türkü söyleyerek, yüksek enerjisiyle kollarına doladığı çuval arabasıyla yol alıyordu ki, gaflete düşmeyip elimdeki pideden ona vermek için seslendim. Seslendimde sesimi duyuramadım.Kendi dünyasında kendiyle mutlu,türküsüyle mutlu, uçarcasına sürüyordu arabasını,sanki altındaki lüx araba.
Hızlanarak yetişip verdiğim pideyi gördüğünde gözlerindeki ışıltısı, sevinci,onun ne kadar aç olduğunun göstergesiydi.Mutluluğuna mutluluk katmıştı ki kayda değerdi.
Lüx araba dedimde siz hiç lüx araba kullanan birini neş'e içinde türkü söylerken gördünüz mü?
Evde çeşit çeşit dizdiğimiz yiyecekleri bırakın yemeği, görünce gözümüzün güldüğünü anımsıyor muyuz?
Kim ne ile mutlu?
Bir bakış gördüm,yokluk çekmemiş,kahırlanmamış,geçim derdine düşüp ezilmemiş.Eleştiri almış,incitilmemiş,birileri egosu için aşağılamamış,ihanete uğramamış..
Çocuğunu giydirip okula götürmeyi çok büyük bir görev sanırken,kendisine sorulan semtinde bulunan bir okulun yerini bilmeyen...bir bakış.
Yürürken set çekilmemiş,koşarken duvara toslamamış.
Bir hedef belirleyip hayalinin peşine düşmemiş bir bakış.Hayatı sadece kendi çerçevesinde sana bu bakışlar ola ki bir olumsuzlukla karşılaştığında ne yapar acaba?
Bir arkadaşımın şu sözü geldi aklıma ''Hanım, hiç dert çekenle çekmeyen bir olur mu? ''
Gördüklerini gören gözün,geriye dönüp baktığında şöyle diyesi var.
Geri getirseler sensiz geçen zamanı,
Gideceğini bilmek daha acı..
Anlamak zor,hangisi gerçek,
Varlığın mı yokluğun mu?
Aklım gelgitlere tutsak..
Bana temiz bir sayfa ayırdığın için.Okul yıllarında tanıştım bir anı defteriyle,gezdirip arkadaşlarına yazması için vermeyi.
Elbette çocuklar birbirlerini taklit ederler,benim yaptığımda buydu.İlk kez alan biri buna ne yazayım diye düşünür arkadaşını kırmamak için alır.Diğer sayfalara bakar içeriği neyse ona göre davranayım der der, derken birde bakarsın herkes bana bu sayfayı ayırdığın için teşekkürle başlar,iyi dilekle bitirir.İçini dökenler,eleştirenler,geçiştirenleri o satırlarda hissedersiniz.Tabii defteri veriyor olması kişiyi dost addetmesi olduğu için kırmamak alır.Niyete niyet.
Farklı mıydım saf mıydım bilmem defterimi sevene sevmeyene verirdim.
Şimdi dönüp baktığımda istediğim hayatı paylaşmakmış.Sevsin sevmesin aynı sınıfı teneffüs etmek demek paylaşmak,birlikte yaşamayı öğrenmek demek Benim gezdirdiğim anı defteri,sevgiyi yaymak isteğiymiş,paylaşmayı iyi kötü,dostluğu,sorunların çözülmesi,sınırların aşılması imiş. Çocuktaki saf kalbin genişliği.Face yada diğerleri,bir sayfa aç,beğen yorum yap,paylaş.Arkadaşının duvarına yaz. Savaşlarda dostluklarda zihinde zemin bulup üreyip gerçekleşir oldu.Önceki yaşananların bedenlerin kopuk,sanalda zihinde yaşanan tekrarı. İyimi oldu kötümü bilmem ama teknolojik iletişim olmadan önce uzaklar uzak yakınlar yakın mıydı? Km lerce gidilir bir dost yada sevdiğini görmek için.Bir tıkla aynı tadı veriyor mu pek sanmıyorum. Yüz yüze oturup konuşmanın muhabbetinde sırlar kalkar.Gülümsemenin ve sarılmanın verdiği sıcaklık,iç doyum,aradaki maddeyi kaldırıp manevi dünyayı doldurmaktır.Zannı ve buzları eritip hislerin tam anlamıyla karşılık bulması demektir.
Elbette bu değişime kim dur diyebilir ki.Bireyler gücü nisbetinde kendi dünyasına yaşatmaya çalışsa da yeterli değildir,bu da bir gerçek.Bildiğim değişmeyen gerçek insan sevdiklerini uzun zaman görmese de kalbinde hep birliktedir.Sevmediklerini hergün görse kalbinden km lerce uzakta tutar.
Her bayram öncesi içime çöken hüzün nedendir bilmem.
Çözeceğimi bilsemde çözmek istemem.
Bugüne dek hissetmemişim o güzel duyguyu,
Şimdiden sonra olsa nedem.
Derim.
Annem.annem.annem;
Acım ilk günkü gibi kalmadı sandım,
Bir rüyayla aynı derde boyandım.
Ne geldin,ne gittin,ne götürdün.
Hem seninle hem sensiz bir yalandım.
Bazen sevilmek,bazen sevilmemekle sınanır insan.
Sen,kimi sevdiğini ve nedenini bilirsen kazanırsın.
Özledim,özledim,taş basmam gerek yüreğime,
Yanımdayken çatıştığım dilime,sus demem gerek
Özleme...
Bir 8 çizdik hayata dair,
Hem yan yana hem uzakta,
Bedenler ayrı kalpler bir.
Bir 8 çizdik gözlerimize,
Gör beni dese de yürek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!