şöhretin dünyca duyuldu
adın muhteşem istanbul konuldu
düşmanlar denize döküldü
zalimlerin boynu büküldü
adın muhteşem istanbul konuldu
daldım yine uzak hayallere
boş boş bakınıyorum
öylesine işte
yaşamayı unutucam
ben bu gidişle
kulaklarımda
neden yüreğimi yakıyorlar annem
davacıyım annem kaderimden
hayatım bir su gibi
akıp gitti ellerimden
yağmur oldu aktı
gözlerimden
canan zeytin gözlü güzel
o eski güzel günler
şimdi nerdeler
neredeler
terketti bizleri
o içten o sıcak gülüşler
kalbin yanarken gülmek
yaşarmış gibi yapıp
için için ölmek
yanıp yanıp kavrulmak
kurumuş yapraklar gibi
oradan oraya savrulmak
yüreğim kalbim
çok büyük sarsıntılarda
istediğim
çok şey değildi aslında
tutsaydın elimi
mutluluk tadında
kırıldı kolum kanadım
düştü iki yanıma
kırgınlığım kimseye değil
sanmaki sana
alışkınım ben
dertlerimle yaşamaya
kara gözlüm bu şiirim sana
üç melek hediye ettin bana
minnetim sonsuzdur
inanki sana
kara gözlüm bu şiirim sana
bir cuma günü geldim sana
bakamadım sağıma soluma
heyacanlandım mahşeri kalabalıkta
bağrından kopup gelmiş aşıklar
hepsi eyüp sultanda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!