O her gittiğinde ben kış mevsiminde bir sayfiye kasabası yalnızlığına bürünürüm.Soğuk dalgalar vurur ıssız sahillerime,kalbimi donduran buz gibi dalgalar.Başıboş dolaşır bomboş sokaklarda kedilerim,bir sıcak kucağa hasret, kırgın dolaşır.
O her gittiğinde hiç farketmez gittiğini...Halbuki bir bakış,bir söz,içini donduran bir buruk gülümsemeyle gitmiştir.Başka bir yana bakan sözleriyle gider önce,acıtan bir sözüyle gider.O hiç farketmeden gider.Ama tamamen terketmez beni.Şöyle bir dolaşır ve gelir.Yani hep geldi şimdiye dek.3 ay 5 ay gider kaybolur.Aramaz,sormaz,gülmez,bakmaz...Ne yapar o ara,ne eder soramazsınız.Birgün ansızın hiç gitmemiş gibi gelir kalbinizin aynı yerine kurulur.
Aşk bu...Başka yürekleride gezmek ister,başka tatlar ister.Kış mevsiminde sıcak yüreklere göç eder,bahardaysa döner bana,hiç gitmemiş gibi..Senelerdir...
Öyle gözlerini bırakma yüzüme
Biliyorum gideceksin..
Ardından kaç zemheri..
Ankara’da yalnız olmak öyle zor ki bu akşam
Hele seninleyken böyle dopdolu
Yanımdaysan kilometrelere rağmen
Ve uzanıyorsam ellerine
Dokunamıyorsam sana
Ankara’yamı kızmak lazım yoksa hasrete mi
Seni denize gömdüm sevdam...
En son denize atıldın bir vapur penceresinden...
Bir martı çığlığıydı sana son vedam....
Ne kadarda mağrurdun oysa büyürken içimde
Canımın parçasıydın ya hikayemin bir yerinde
Bak gördünmü nasılda vazgeçtim senden...
Hiç bilmiyorum seni...
Neleri seversin mesela?
Yüzün nasıl bir biçim alır güldüğünde;
Kırışır mı göz kenarların,
Gözlerinin içi gülermi,
Ya da ağlayabilirmisin güzel bir resme bakar gibi,
Teninin altında gizleniyorum sadece,
Her çağırdığında
Gelmem bu yüzden…
Teninin altında gizleniyorum sadece
Benim en korunaklı mabedim
Boşuna göç çığlıkları atıp durma
Gidilebilecek bir yer kalmadı artık
Kimseler seni beklemiyor otobüs duraklarında
Hiçbir zaman gözleri dolu bir uğurlayanında olmadı zaten
Otur oturduğun yerde
Son tren gidiyor bak
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!